Veldhoven10miles

Als je begin augustus lekker loopt, geen pijntjes hebt en er eind augustus een nieuwe loop is in Veldhoven, een dorp zowat om de hoek, dan schrijf je je natuurlijk in voor de hoofdafstand, de 10 engelse mijl.  Hoewel de TTM een dag later is, hoefde ik niet na te denken waar ik wilde lopen. In Tilburg is het me altijd veel te druk, bovendien altijd een gehannes met trein en/of auto. Dus Veldhoven zou het worden.

Nou ja…. niet helemaal dus. Een onwillige achillespees en daarna een klein spierscheurtje in de kuit gooiden roet in het eten. Al bij de Trail de Fantomes werkten ze niet mee, maar ook gisteravond wilde het niet echt super lopen, hoewel al een stuk minder lastig dan 2 weken geleden. En dus besloot ik voor de verandering om eens verstandig te zijn en NIET die 2e ronde te gaan lopen, maar na 1 rondje uit te stappen, het zou dus een 5 EM voor mij worden in Veldhoven.

We waren ruim op tijd aanwezig, auto bijna voor de deur parkeren, startnummer ophalen, chip zo prettig mogelijk vastmaken op mijn vff, nog wat drinken, 3x naar de wc, beetje warmlopen, kuit uitproberen, achilles rekken en toen op naar de start op de atletiekbaan. Wat een grote opkomst voor een 1e keer, bijna 800 man/vrouw aan de start vertelde de speaker. Leuke sfeer ook. Samen met Gerard, Frank en trainer Toine stonden we helemaal achteraan. De heren hadden besloten om als laatsten te starten, maar omdat ik bang was dat ik dan helemaal alleen achteraan zou komen te lopen met mijn tempo, besloot ik me toch een stukje naar voren te dringen. Om vervolgens Marco tegen te komen en samen met hem te starten. Hihi, veel lopers om ons heen hadden commentaar op het piepje van zijn metronoom, maar ik vond het ideaal. Zeker in de drukte van het begin (smal paadje, veel mensen) was het prettig om in mijn ritme te komen van 180 pasjes per minuut. Toen het pad breder werd, was ik Marco meteen kwijt (zoeffff), maar mijn ritme had ik en daar kon ik prima mee verder.

De piep van Garmin gaf aan de de 1e km in 6.07 was afgelegd. En ja, da’s voor mij best rap :). Niet slecht, als je bedenkt dat het bij de start niet echt snel was gegaan. Maar ik nam me voor om vooral rustig te blijven lopen. De spierscheuring in de kuit liep ik op tijdens een interval, dus vooral niks overbelasten nu! Maar het liep lekker, geen problemen, geen pijntjes, tempo bleef er redelijk in, ondanks dat ik niet te hard wilde lopen. Na zo’n 1,5 km liepen we het dorp uit, een bosgebied in. En het bleef lekker lopen en ik haalde anderen in (wat me niet zo vaak gebeurd).

Regelmatig kreeg ik commentaar op mijn vff. Of althans commentaar… opmerkingen nadat ik iemand inhaalde.  Van “kijk die schoenen” tot “daar kan een normaal mens toch niet op lopen”. Vooral die laatste vind ik erg leuk. Want waarom zou een normaal mens daar niet op kunnen lopen en verder, wie wil er nou normaal zijn, da’s alleen maar saai. Bovendien, ik loop wel VOOR jou, ik heb je net ingehaald, dus…! Ha!  En verder kan JIJ er waarschijnlijk niet op lopen, maar IK dus wel. Nanananana 🙂 Het waren die gedachtes die mij afleiden onderweg en die ervoor zorgden dat ik lekker liep en lekker door kon blijven lopen.

Na 8 km liepen we weer richting baan. De 10 EM lopers liepen om de baan heen om aan hun 2e rondje te beginnen. Hoewel ik nog even getwijfeld heb of ik echt niet verder zou gaan, boog ik toch maar rechts af de baan op. Nog even een sprintje naar de finish, de klok liep richting 50 minuten (bruto tijd) en ik wilde er graag onder blijven, wat met 50.02 dus net niet lukte. Volgens Garmin heb ik 8,25 km afgelegd in 49.28 en daar ben ik op dit moment dik tevreden over.

Chip van mijn schoen laten knippen, goodybag ophalen, handdoek scoren en dan richting auto om de tassen van mezelf en de heren op te halen. Lekker rustig uitlopen en voelen hoe de kuit en achilles voelen na deze 8 km. En eigenlijk kan ik zeggen dat ze wel goed voelen. Mooi! Nog even in het gras liggen en wachten tot de heren finishen om daarna gezamenlijk een broodje te eten en nog wat te drinken. Hoewel het tijdens het lopen behoorlijk warm was, koelt het toch wel snel af helaas.

De Veldhoven 10 miles was een leuke loop. Start en finish op de atletiekbaan, leuk rondje door dorp en bosgebied, voldoende vriendelijke vrijwilligers, netjes georganiseerd, geen poespas (voor mij hoeven al die extraatjes zoals bandjes en muziek onderweg niet), drink- en sponsposten voldoende en een prima sfeertje, zowel vooraf als naderhand. Zelfs het mooie zomerweer werkte goed mee gisteravond. Het broodje van Ludiek smaakte prima na afloop. En dat alles voor een prima prijs. Kortom, een aanrader en hopelijk kan ik volgend jaar wel de hele afstand afleggen.